Mary-Ann Bongarts: 'Ik ga voor vrijheid blijheid en no-nonsense aanpak'

'Ik doe mee, maar wel op een vrijdag tegen het eind van de middag. Ik moet nog even nadenken over de ontmoetingsplek: bij de vijver achter mijn huis of bij mijn stamkroeg', reageert Mary-Ann Bongarts. Enkele dagen later appt ze: café Resistent in Roermond. 'Die naam heeft overigens niets te maken met het bestand zijn van bacteriën tegen bepaalde antibiotica, het is gewoon de tent van de eigenaresse Resi Coumans', voegt ze toe..

'Waarom hier?', begint Bongarts, nadat ze met een glas speciaalbier op het zonovergoten terras is neergestreken. 'Als mijn werkweek erop zit, beland ik nogal eens in deze authentieke kroeg om het weekend in te luiden. Er hangt een gemoedelijke sfeer. Net als ik werkt mijn partner vanuit huis. Het cafébezoek is een gezamenlijk genietmoment. We fietsen hierheen, drinken wat en sluiten vaak af met een bezoekje aan een van de restaurants om de hoek.'

Lange werkweken

Na de fotoshoot in Resistent, waar ook varkens gerelateerde uitingen aan de wand hangen, begint Bongarts haar verhaal. De werkweken van de onafhankelijk voerspecialist zijn lang. Gemiddeld zegt ze vijftig tot zestig uur per week bezig te zijn met het zorgen voor goede voeding voor varkens en pluimvee. De telefoon zit als het ware aan haar handen vastgeplakt om te bellen en te appen.

Ook haar laptop is altijd stand-by, net zoals haar auto om dieren te gaan observeren, bedrijven te leren kennen en te achterhalen wat de boer wil. De wereld is haar werkterrein. En ze geeft ook adviezen aan bedrijven in de periferie. 'Mijn kinderen zeggen weleens dat het een tandje minder zou mogen, maar het is gewoon de aard van het beestje', zegt de 57-jarige Limburgse.

De liefde voor dieren is in haar kinderjaren ontstaan. Bongarts groeide op in Hingen en thuis hadden ze een hele dierenschare. Ze fokte met honden, katten, konijnen en cavia's en ooit bezat ze een papegaai. 'Als ik die huisdieren te eten gaf, waren ze altijd blij', vertelt Bongarts. 'Ik zorgde goed voor ze en klooide toen al wat met voer omdat ik het belangrijk vind dat ze er goed uitzien en gezond zijn. Daar word ik zelf ook blij van.'

'Prachtig om te helpen'

De liefde voor het grote werk met het samenstellen van diervoeders werd versterkt op de boerderij van een vriendin. 'Daar hadden ze zeugen, vleesvarkens en koeien. Ik vond het prachtig om mee te helpen', blikt de voerspecialist terug.

'Mijn favoriete klusje was het voer in de troggen scheppen voor de zeugen die toen nog aan de band stonden. Als ik de klep opentrok en ze water gaf, hoorde ik ze hardop knorren van genot', zegt Bongarts met een grote lach op haar gezicht. 'Dieren groeien en presteren als ze goed vreten.'

Bongarts ging naar het atheneum en zittend op haar fiets keek ze talloze keren naar de voerfabriek van Landbouwbelang. Ze vindt het nog steeds jammer dat die voercoöperatie is opgegaan in CHV, nu Agrifirm. 'Er werden prima mengvoeders gemaakt tegen een sterk concurrerende prijs waardoor brijvoedering in de Limburgse varkenshouderij minder voet aan de grond heeft gekregen.'

Voer en beesten

De keuze voor de studie Zoötechniek met specialisatie Veevoeding in Wageningen was volgens haar vrij logisch. 'Humane geneeskunde viel af omdat mijn fijne motoriek toen al niet optimaal was. Ik wilde iets met beesten op een plek met vrijheid en blijheid.'

Een stage bij een universiteit in Australië mondde uit in haar eerste baan. Na een jaar keerde Bongarts terug. Ze begon op de landbouwkundige afdeling bij Trouw Nutrition in het Gelderse Putten en woonde in Zuid-Brabant. Ze gaf adviezen aan de voerindustrie, stelde premixen samen en deed voerproeven bij vooral pluimvee.

Toen mengvoerbedrijf Isidorus in het Limburgse Weert haar een baan aanbod, ging ze overstag. 'Ik vond het doodeng', bekent Bongarts. 'Ik moest naar boeren en hun stallen in om te zien wat voer doet met hun dieren, terwijl ik goed was in de voertheorie en alles wist over premixen. Maar het is helemaal goed gekomen.'

Troubleshooting is een van de dankbaarste werkzaamheden voor Bongarts, die ook als nutritionist werkt voor MijnVoer. 'Ik weet hoe verschillende varkensgenetica eruit moet zien en als er voer gerelateerde problemen zijn, los ik die op. Daarmee maak ik iedereen blij: de dieren, de boeren en mezelf. Maar soms ligt het niet aan het voer. Dan moet expertise van andere erfbetreders tot de oplossing leiden.'